Иако постоји уврежено мишљење да трагови арсена нестају из пиринча док се кува, утврђено је да се то дешава само ако је пиринач одстајао у води преко ноћи.
Енди Мехард, професор биолошких наука са Универзитета Квинс у Белфасту, тестирао је три начина спремања пиринча за ББЦ програм „Верујте ми, ја сам доктор“, како би проверио да ли се ниво арсена променио.
Током првог метода, професор Мехард спремао је пиринач у размери две трећине воде и једна пиринча, тако што би пустио да вода испари током кувања – што је иначе најзаступљенији начин кувања. Установио је да је током овог начина спремања највише арсена остало у пиринчу.
Током другог метода је кувао пет шестина воде и једну пиринча, а потом вишак воде оцедио, чиме је ниво арсена готово преполовљен.
Трећи метод је дао најбољи резултат. Оставио је пиринач у води преко ноћи, а потом га скувао, чиме је ниво токсина смањио за 80 одсто.
Дакле, најбезбеднији и најздравији начин спремања пиринча је да га оставите у води да одстоји, а затим да га исперете све док вода у чинији не буде кристално чиста. Затим га добро осушите и слободно кувајте у тигању (у размери пет шестина воде према једној пиринча).
Према истраживању које је спроведо Канал 4 у сарадњи са Институтом за глобалну безбедност хране, чак 58 одсто производа на бази пиринча у Великој Британији садржи висок ниво арсена.